Уктаган канча адам, кз ачпай кетти, тт,
Ууртунан ст аккан, наристе учуп кетти.
Тн менен ажал адып, кыйратты бир айылды,
Кыргызды ртк салып, арманын сээп кетти.

Жер эне бир силкинип, чыырып ыйлап турат,
Бей кн ткндрг, кайгырып жашы кулап.
Кыйраган жыгач таштар, жрктн шн алса,
Ийилип чырпык сынды, с албай жашоо улап.

Табигат кзн ачпай, боз чалып буулуп турат.
Боз улан, секелеке боору ооруп жашы кулап.
Бойтойуп уктап жаткан, периште кете берди,
Бой жетип с албады, мрд жашап улап..

Кыш менен кыргын келип, кыргызым мгдп турат,
Токтобой кз жаштары, кабарын улам сурап.
Ажалга жаралганбы, ал учак катыгн ай,
Арманды салып тт, айылды кырып кулап..

Максаты, мт тилек, жер менен жексен болду,
Атти ай, та агарбай, элиме кайгы толду.
Ажалдан эч ким качып, тике да тура албайт,
Сабыр кыл кыргыз элим, берели колго колду.